قانون مواد روان گردان
ماده 1 - مواد روان گردان به موادی گفته می‌شود كه در فهرست‌های چهارگانه ضمیمه این قانون مندرج است. وزارت بهداری در صورت توصیه‌كمیسیون مواد مخدر سازمان ملل متحد می‌تواند در فهرستهای چهارگانه مذكور با تصویب هیأت وزیران تجدید نظر نموده و مراتب را به وسیله روزنامه‌رسمی كشور شاهنشاهی و جراید كثیرالانتشار اعلام نماید.
این تغییرات پس از انقضای پانزده روز از تاریخ انتشار لازم‌الرعایه خواهد بود.
ماده 2 - وزارت بهداری مجاز است مواد مندرج در فهرست شماره یك ضمیمه این قانون را منحصراً برای تحقیقات علمی و یا مصارف پزشكی تهیه‌و یا وارد نموده و طبق آیین‌نامه‌ای كه به تصویب كمیسیون‌های بهداری مجلسین خواهد رسید به مقادیر محدود فقط در اختیار سازمان‌های تحقیقی و‌پزشكی دولتی و یا وابسته به دولت و یا سازمانهای تحقیقی و پزشكی دیگری كه صلاحیت آنها از طرف دولت تأیید شده باشد قرار دهد.
ماده 3 - هر كس مواد مندرج در فهرست شماره یك را بسازد یا بفروشد یا برای فروش عرضه كند و یا بدون اجازه وزارت بهداری عالماً وارد یا‌نگاهداری یا حمل نماید حسب مورد به مجازات‌های زیر محكوم خواهد شد:
الف - برای ساختن حبس دائم.
ب - برای فروختن یا به معرض فروش گذاردن حبس جنایی درجه یك از سه تا 15 سال.
ج - برای وارد كردن بیش از ده (10) گرم حبس دائم و برای ده (10) گرم یا كمتر حبس جنایی درجه دو از دو تا ده سال.
د - برای نگاهداری و یا حمل غیر مجاز بیش از مقدار ده (10) گرم حبس جنایی درجه یك از سه تا 15 سال و برای ده (10) گرم یا كمتر حبس‌جنایی درجه دو از دو تا ده سال.
ماده 4 - هر كس مواد مندرج در فهرستهای شماره 2 و 3 و 4 ضمیمه این قانون را بدون اجازه وزارت بهداری به سازد یا وارد یا صادر نماید علاوه بر‌ضبط مواد مزبور به حبس جنحه‌ای از 61 روز تا سه سال محكوم خواهد شد.
ماده 5 - سازنده یا واردكننده مجاز مواد مذكور در ماده 4 این قانون مكلف است قبل از فروش برچسبی روی بسته‌بندیهایی كه به دست مصرف‌كننده‌می‌رسد (‌شیشه، لوله، جعبه و نظایر آن) الصاق نماید كه به فارسی نوشته شده باشد "‌فروش بدون نسخه پزشك ممنوع است" عمده‌فروشان دارو و‌داروخانه‌ها مجاز به عرضه بسته‌بندیهای مذكور بدون داشتن برچسب نمی‌باشند و در صورتی كه بسته‌بندیهای فوق بدون برچسب مذكور خارج از‌محوطه انبار دیده شود وسیله وزارت بهداری ضبط خواهد شد.
ماده 6 - فروش مواد مذكور در ماده 4 این قانون جز به مؤسسات درمانی و عمده‌فروشی دارو و داروخانه و لابراتوار یا مؤسسه داروسازی ممنوع‌است در صورت تخلف علاوه بر ضبط مواد مزبور مرتكب به حبس جنحه‌ای از 61 روز تا سه سال محكوم خواهد شد.
ماده 7 - فروش مواد مذكور در ماده 4 این قانون به مصرف‌كننده فقط باید از طریق داروخانه انجام گیرد و داروخانه منحصراً در مقابل نسخه پزشك‌می‌تواند مواد مزبور را به مصرف‌كننده بفروشد متخلف به حبس جنحه‌ای از 61 روز تا شش ماه محكوم خواهد شد.
ماده 8 - نگاهداری مواد مذكور در ماده 4 این قانون وسیله افراد غیر مجاز ممنوع است و در صورت تخلف علاوه بر ضبط مواد مذكور مرتكب به‌حبس جنحه‌ای تا شش ماه محكوم خواهد شد.
ماده 9 - فرآورده‌های دارویی كه ماده اصلی آنها محتوی یك یا چند ماده مندرج در فهرستهای شماره 2 و 3 و 4 ضمیمه این قانون باشند مشمول‌كلیه مقررات ناظر بر ماده مزبور خواهد بود.
تبصره - وارد یا خارج كردن از كشور یا نگاهداری یا حمل مواد مذكور در ماده 4 این قانون در صورتی كه به مقادیر متناسب یا مصارف درمانی‌شخصی باشد از شمول كلیه مقررات این قانون معاف خواهد بود.
ماده 10 - انتشار آگهی تبلیغاتی در مورد مواد روان‌گردان جز در نشریات پزشكی و دارویی بدون اجازه وزارت بهداری ممنوع است مرتكب به جزای‌نقدی از پنج هزار و یك ریال تا پنجاه هزار ریال محكوم خواهد شد.
ماده 11 - موادی كه به موجب این قانون ضبط می‌شود در اختیار وزارت بهداری قرار خواهد گرفت تا در صورت قابل مصرف بودن به مصرف‌رایگان بیماران برساند و در غیر این صورت معدوم نماید.
ماده 12 - آیین‌نامه اجرایی این قانون وسیله وزارت بهداری تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
قانون فوق مشتمل بر دوازده ماده و دو تبصره و فهرست‌های ضمیمه آن پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه 22 بهمن ماه 1353‌در جلسه روز دوشنبه هشتم اردیبهشت ماه یك هزار و سیصد و پنجاه و چهار شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.